Navigator: Σεπτεμβρίου 2008

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 26, 2008

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 25, 2008

Δημοσιογραφία... (;)

Στημένο, ξεστημένο (γιατί έχουν γραφτεί διάφορα) το παρακάτω είναι πολύ καλό βιντεάκι:

... στα βαρέα και ανθυγιεινά γρήγορα!

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 14, 2008

Το Fastcase δίνει πληροφορίες για δίκες, νομικά βιβλία και γενικότερα για το Δίκαιο.
«E» 12/7

Επί αιώνες οι δικηγόροι ανά τον κόσμο ταξινομούν τις υποθέσεις και τα πρακτικά των δικών σε κατηγορίες, τοποθετώντας μαζί τους φακέλους που σχετίζονται μεταξύ τους έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο να βρεθεί κάποιο στοιχείο που θα τους χρησιμεύσει σε κάποια καινούργια υπόθεση.

Με την τεχνολογία όμως να έχει πλέον αναπτυχθεί, η δημιουργία μιας ιστοσελίδας που θα βοηθήσει στην έρευνα -παλαιών και νέων- νομικών υποθέσεων είναι πλέον γεγονός.

Το website www.fastcase.com προσφέρει λοιπόν μια υπηρεσία εύρεσης αρχείων νομικών υποθέσεων στην οποία παρέχονται online πληροφορίες για δίκες, θεσπίσματα, ρυθμίσεις, νομολογίες, διατάξεις, νομικά βιβλία και άλλα στοιχεία που αφορούν το Δίκαιο, προσπαθώντας να φέρει τον καθέναν πιο κοντά στο σύνολο αυτό των κανόνων, οι οποίοι ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Η ιστοσελίδα, η οποία ιδρύθηκε το 1999, χρησιμοποιείται από νομικά γραφεία και μεγάλες νομικές εταιρείες, φοιτητές, βιβλιοθηκονόμους και φυσικά... δικηγόρους.

ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Κάνοντας κάποιος search στο σχετικό πεδίο θα δει πως τα αποτελέσματα που εμφανίζονται είναι χωρισμένα ανά κατηγορία: αρχικά ανά δικαιοδοσία (Πολιτεία, δικαστήριο κ.λπ.), ύστερα ανά ημερομηνία απόφασης και τέλος ανά απόσπασμα ή παράγραφο (με βάση τις λέξεις που εισήγαγε ο χρήστης στο search box).
Ο τελευταίος τρόπος βοηθά ιδιαίτερα αν κάποιος θελήσει να βρει συγκεκριμένα στοιχεία από τα πρακτικά προκειμένου να αντλήσει λεπτομερείς πληροφορίες.
Αυτό όμως που κάνει το Fastcase να ξεχωρίζει από τους άλλους ιστοχώρους που ασχολούνται με παρεμφερή θέματα, είναι η ύπαρξη ενός καινοτόμου διαγράμματος τεσσάρων διαστάσεων που ταξινομεί τα αποτελέσματα ανά σχετικότητα και χρόνο.
Αντί να παρουσιάζονται στη σειρά και μόνο με κείμενο, τα αποτελέσματα εμφανίζονται σε μεγάλους κύκλους στους οποίους υπάρχουν links υπερκειμένου που οδηγούν στις σχετιζόμενες υποθέσεις.
Με αυτόν τον τρόπο δηλαδή θα μπορεί κάποιος να δει πόσες φορές έχει αναφερθεί και χρησιμοποιηθεί το αποτέλεσμα σε άλλες δίκες, καταλαβαίνοντας ουσιαστικά το μέγεθος, την επιρροή και τη βαρύτητα που είχε κάποια παλιά υπόθεση στη νομική ιστορία.

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΡΧΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Χρησιμοποιώντας αλγορίθμους για να κατηγοριοποιήσουν τις υποθέσεις, οι υπεύθυνοι ψηφιοποίησαν χιλιάδες βιβλία και εκατομμύρια έγγραφα που βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοθηκών, έτσι ώστε το κοινό να είναι σε θέση να έχει πρόσβαση σε αυτά τα αρχεία. Οι περισσότερες υποθέσεις χρονολογούνται από το 1950, ενώ δεν είναι λίγα και τα ιστορικά αρχεία των αρχών του 20ού αιώνα που έχουν μετατραπεί σε ηλεκτρονική μορφή.

5,5 εκατομμύρια έγγραφα εχουν «ανέβει» στο fastcase απο το 1999

Δύο δικηγόροι από το Σικάγο και το Χάρβαρντ δημιούργησαν το Fastcase όταν παρατήρησαν πως τα αμερικανικά δικαστήρια αρχειοθετούσαν online και δωρεάν τα πρακτικά των δικών στο Ιnternet.
Η ιστοσελίδα ιδρύθηκε το 1999 και είναι απαραίτητο εργαλείο σε μεγάλες νομικές εταιρείες και νομικά γραφεία, καθώς και σε φοιτητές νομικής και βεβαίως... δικηγόρους.
Τα εγγεγραμμένα μέλη φτάνουν τα 300.000 παγκοσμίως.
Περισσότερα από 5,5 εκατομμύρια έγγραφα έχουν «ανέβει» στην ιστοσελίδα.
Επτά full time προγραμματιστές εργάζονται στο site.
10 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο είναι τα έσοδα της εταιρείας.
95 δολάρια τον μήνα είναι η συνδρομή που πρέπει να πληρώνει κάποιος αν θέλει να έχει συνεχή πρόσβαση στα αρχεία του Fastcase.

WΕSΤLΑW (http://www.westlaw.com/)Με τις μεγαλύτερες νομικές φίρμες να πληρώνουν μέχρι και 4 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσουν πρόσβαση στα αρχεία του site, η Westlaw δίκαια θεωρείται από τους ειδικούς ως ο κορυφαίος παροχέας αρχειακού νομικού υλικού. Πρόσφατα εμπλούτισε τη βάση δεδομένων της με έγγραφα από διεθνείς υποθέσεις, ενώ παρέχει 24ωρη online βοήθεια από νομικούς.

EUR-LEX (http://eur-lex.europa.eu/)H EUR-Lex παρέχει άμεση δωρεάν πρόσβαση στο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ιστοσελίδα επιτρέπει στους χρήστες να συμβουλεύονται την Επίσημη Εφημερίδα της Ε.Ε. ενώ περιλαμβάνει, ειδικότερα, τις Συνθήκες, τη νομοθεσία, τη νομολογία και τις προπαρασκευαστικές πράξεις.
Επίσης το σύστημα παρέχει δυνατότητες εκτεταμένης αναζήτησης σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

PRECYDENT (http://www.precydent.com/) Παρόμοιος ιστοχώρος με το Fastcase, διακρίνεται κυρίως για την ευκολία στη χρήση του και για την απλότητα στον σχεδιασμό του. Αν και ακόμη βρίσκεται σε beta version και παρέχει περιορισμένες υπηρεσίες, η προσπάθεια αυτή των υπευθύνων έχει ήδη ενταχθεί στην κοινότητα του Facebook, ενώ ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει «ανεβάζοντας» δικό του νομικό υλικό.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ

Το κομμάτι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" στις 12/7/08 ©

link: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11429&subid=2&tag=8777&pubid=1290708

Δημοσιεύματα ΕΘΝΟΣ - ΔΙΕΘΝΗ

Τροχοδρομούν στην πίστα... ανακύκλωσης

Πρόγραμμα αξιοποίησης «νεκρών» αεροπλάνων εκπονεί η Airbus.
«E» 21/6

Σε μία πρωτοποριακή πρόταση για την ανακύκλωση των αεροσκαφών που έχουν φτάσει στο τέλος της ζωής τους και τα οποία παραμένουν καθηλωμένα στο έδαφος, προέβη η εταιρεία Airbus κατά τη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης αεροναυπηγικής που διεξήχθη πριν από λίγες ημέρες στο Βερολίνο, ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο για την αξιοποίησή τους μετά το πέρας των υποχρεώσεών τους στους αιθέρες.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα «ΡΑΜΕLΑ», το οποίο επιλέχθηκε και συγχρηματοδοτείται μεταξύ άλλων από την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσω του δικού της περιβαλλοντικού προγράμματος «LΙFΕ», η Airbus προσβλέπει στην ανακύκλωση των αεροπλάνων με φιλικές προς το περιβάλλον διαδικασίες οι οποίες θα καταστήσουν «πράσινα» τα αεροσκάφη έπειτα από την επεξεργασία τους.

Η ιδέα

Βασική ιδέα του εγχειρήματος, το οποίο εκτός από την ΕΕ στηρίζεται και από περιβαλλοντικές οργανώσεις, μεγάλες εταιρείες ανακύκλωσης και παραγωγής εξειδικευμένων ηλεκτρονικών για αεροπλάνα, είναι να αποδείξει πως τα αεροσκάφη τα οποία πλέον δεν χρησιμοποιούνται μπορούν να φανούν χρήσιμα και να μην καταλήγουν να σκουριάζουν στις άκρες των διαδρόμων προσγείωσης και απογείωσης των αεροδρομίων.
Τα αποσυναρμολογούμενα μέρη από το κάθε αεροσκάφος θα αποθηκεύονται, θα συντηρούνται και θα αξιολογούνται για το τελικό στάδιο της επεξεργασίας τους, ενώ τα ηλεκτρονικά συστήματα, τα λάστιχα, οι μπαταρίες και τα υγρά των μηχανών είναι τα κύρια εξαρτήματα τα οποία οι ειδικοί έχουν ως στόχο να ανακυκλώσουν με σκοπό τα υλικά αυτά είτε να πουληθούν είτε να χρησιμοποιηθούν και πάλι σε άλλα αεροπλάνα.
Η Airbus έχει ήδη έλθει σε συμφωνία με τις αρμόδιες Αρχές της Τάρμπα στη νοτιοδυτική Γαλλία έτσι ώστε να στηθεί στο αεροδρόμιο της πόλης μια ειδική πλατφόρμα η οποία θα επιτρέπει στα αεροπλάνα να αποσύρονται, αρχίζοντας έτσι τις δοκιμές και προχωρώντας στις διαδικασίες ανακύκλωσής τους. Τα πρώτα αεροσκάφη που θα... διαμελιστούν είναι τα Airbus Α300, μοντέλα τα οποία πρωτοεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.

Μεγάλη διάρκεια ζωής

Με μέση διάρκεια ζωής τα σαράντα χρόνια, οι μεγάλες αεροπορικές και κατασκευαστικές εταιρείες δεν είχαν μέχρι τώρα επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στο πού θα κατέληγαν αυτά τα αεροσκάφη, ενώ καμία σχετική ρύθμιση δεν έχει προβλεφθεί από την ΕΕ. Τα αεροπλάνα αρχίζουν συνήθως τα ταξίδια τους για λογαριασμό των μεγάλων εταιρειών πετώντας σε δημοφιλείς προορισμούς, για να καταλήξουν προς το τέλος της ζωής τους στις φτωχότερες χώρες όπου οι κανόνες ασφαλείας είναι περισσότερο ελαστικοί.

Η κατάσταση σε αριθμούς

10 «νεκροταφεία» αεροπλάνων υπάρχουν σήμερα στον κόσμο, εκ των οποίων 7 βρίσκονται στις ΗΠΑ.
12.800 εγκαταλειμμένα αεροσκάφη... σαπίζουν στα επτά αμερικανικά νεκροταφεία.
6.000 αεροπλάνα θα πρέπει να αποσυρθούν από την εναέρια κυκλοφορία μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
3,3 εκ. ο προϋπολογισμός του προγράμματος «ΡΑΜΕLΑ», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ.

Μια διαρκής εστία μόλυνσης

Οντας ουσιαστικά παρατημένα σε υπόστεγα, χώρους συντήρησης και αεροδρόμια «νεκροταφεία», τα «γερασμένα» αεροπλάνα αποσυναρμολογούνται υπό κακές για τη δημόσια υγεία συνθήκες, δίχως αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανόνες ασφαλείας και παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Τα εξαρτήματά τους στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν σε καινούργια αεροσκάφη, ενώ το κόστος της τωρινής ανακύκλωσης κυμαίνεται από 30. 000 ως και 150. 000 ευρώ μόνο στην Ευρώπη, «κάτι το οποίο οφείλεται κυρίως στη δουλειά που πρέπει να γίνει από τους μηχανικούς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ακόμη αρκετά πράγματα γι αυτή τη διαδικασία», δηλώνει ο υπεύθυνος του προγράμματος «ΡΑΜΕLΑ», Ολιβιέ Μαλαβαγιόν.

Το μέλλον

Υπό τις παρούσες συνθήκες και τη μέχρι τώρα τεχνογνωσία μόνο το 30 με 40 % των εξαρτημάτων ενός αεροσκάφους είναι σε θέση να επαναχρησιμοποιηθεί. Οι ειδικοί εκτιμούν πως τουλάχιστον το 85 με 90 % του μηχανικού εξοπλισμού θα μπορέσει να φανεί και πάλι χρήσιμο σε διάφορους τύπους αεροπλάνων.
«Αυτό που θέλουμε είναι να στήσουμε στο άμεσο μέλλον ένα παγκόσμιο δίκτυο μέσω του οποίου θα διαδοθεί η διαδικασία αποσυναρμολόγησης και ανακύκλωσης των αεροπλάνων. Αυτό το σχέδιο δεν θα δημιουργήσει μόνο νέες θέσεις εργασίας, αλλά θα βοηθήσει και στον σχεδιασμό των μελλοντικών αεροσκαφών τα οποία θα αποτελούνται από φιλικά προς το περιβάλλον συστήματα, ειδικά σχεδιασμένα για να βελτιώσουν τις συνθήκες πτήσης», τονίζει ο Μπρούνο Κόστες, επικεφαλής του «ΡΑΜΕLΑ».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ

Το κομμάτι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" στις 21/6/08 ©

link: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11900&subid=2&tag=8777&pubid=1172438

Δημοσιεύματα ΕΘΝΟΣ - ΔΙΕΘΝΗ

Η ναρκοθετημένη Συνθήκη

Αποφασίστηκε στο Δουβλίνο η σύναψη Συνθήκης για την απαγόρευση των όπλων διασποράς, όμως οι χώρες που τα κατασκευάζουν απειλούν να μην την εφαρμόσουν.
«E» 31/5

Σε απόφαση για τη σύναψη της σημαντικότερης συνθήκης αφοπλισμού των βομβών διασποράς κατέληξαν την Παρασκευή διπλωμάτες και εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων στη διεθνή διάσκεψη που διεξήχθη στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας.
Η τελική συμφωνία αναμένεται να υπογραφεί τον Δεκέμβριο στο Οσλο.
Οι μετέχοντες στο συνέδριο υπερτόνισαν καθ όλη τη διάρκεια των διαβουλεύσεων την ανάγκη σύναψης της συνθήκης, η οποία είχε την υποστήριξη εκατό και πλέον χωρών, παρ ότι ορισμένοι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και χρήστες όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Πακιστάν, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν στις συζητήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι χώρες (ως κυριότεροι κατασκευαστές και με μεγάλα αποθέματα) θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα όπλα είναι εξαιρετικά χρήσιμα στο πεδίο της μάχης και αντιτίθενται στην απαγόρευσή τους, υπονομεύοντας έτσι τη διάσκεψη.
Υψηλόβαθμος Αμερικανός αξιωματούχος, που εκτελεί χρέη βοηθού υπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα στα πολιτικά και στρατιωτικά ζητήματα, δήλωσε μάλιστα πως «η προτεινόμενη παγκόσμια απαγόρευση της χρήσης βομβών διασποράς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αμερικανική συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές και επιχειρήσεις παροχής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών σε όλο τον κόσμο», υποστηρίζοντας πως αυτά τα όπλα έχουν «συγκεκριμένη στρατιωτική χρησιμότητα» και ότι η απαγόρευσή τους μπορεί να «ποινικοποιήσει» τις κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα γίνονται ανάμεσα σε χώρες που θα έχουν υπογράψει και σε εκείνες που δεν θα έχουν υπογράψει την απαγόρευση.
Οι επικριτές των συγκεκριμένων όπλων από την άλλη υποστηρίζουν πως είναι αναξιόπιστα και επισημαίνουν ότι πλήττουν χωρίς διακρίσεις αμάχους και ενόπλους. Πολλές οργανώσεις ζητούν μια καθολική και δεσμευτική συνθήκη, η οποία θα προβλέπει μεταξύ άλλων και την υποχρέωση αποζημιώσεων και υποστήριξης στα θύματα.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Γκι Μουν, δήλωσε στη διάσκεψη του Δουβλίνου ότι «η χρήση, ανάπτυξη, παραγωγή, αποθήκευση και μεταφορά βομβών διασποράς θα πρέπει να απαγορευτεί», ενώ ο Γκριθ Οστερ, πρόεδρος της Ενωσης Πυρομαχικών Διασποράς, σημείωσε πως «οι κυβερνήσεις συζητούν εδώ και χρόνια για τους κινδύνους των βομβών διασποράς.
Οσο περισσότερο καθυστερούμε με τη συνθήκη, τόσο περισσότερα αθώα θύματα θα θρηνούμε. Εχουμε μια μοναδική ευκαιρία να αποφασίσουμε στο Δουβλίνο την απαγόρευσή τους. Ή τώρα ή ποτέ».

Οπλα που δεν κάνουν διακρίσεις

Συχνά πολλά από τα βομβίδια δεν εκρήγνυνται λόγω της δυσλειτουργίας των μηχανισμών τους και παραμένουν άθικτα στο έδαφος, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλα ναρκοπέδια, τα οποία αποτελούν θανάσιμη παγίδα για τους αμάχους που επιστρέφουν στις εστίες τους μετά τη λήξη των εχθροπραξιών.
Οπως οι νάρκες κατά προσωπικού, έτσι και οι βόμβες διασποράς δεν κάνουν διάκριση στρατιωτών και αμάχων, όπως προστάζει το εθιμικό και το συμβατικό δίκαιο. Τέτοιου είδους βόμβες έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, στους πολέμους στο Κόσοβο, την Καμπότζη, το Αφγανιστάν και τον Λίβανο, ενώ εκτενής ήταν και η χρήση τους στο Ιράκ.

40% των βομβών δεν εκρήγνυνται τη σωστή στιγμή.
98% 77 κράτη έχουν αποθέματα βομβών διασποράς, οι ΗΠΑ έχουν 800 εκατομμύρια.
59 εταιρείες κατασκευάζουν τέτοια όπλα, εκ των οποίων οι μισές βρίσκονται στις ΗΠΑ και 8 στην Ευρώπη.
250 μη κυβερνητικές οργανώσεις συμμετέχουν στο συνέδριο.
30 χώρες κατασκευάζουν βόμβες διασποράς.

ΧΡ. ΠΟΥΛΑΚΗΣ

Το κομμάτι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" στις 31/5/08 ©