Πώς μπορούν μέσα σε ένα σκίτσο με ελάχιστες λέξεις να σηκώσουν το βάρος μιας ολόκληρης κατάστασης, τραγικής της περισσότερες φορές, αλαφραίνοντας μέσα από το χιούμορ τους και τον σαρκασμό τους το δικό μας ψυχικό κόσμο; Είναι φιλόσοφοι, ποιητές, σκιτσογράφοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί αναλυτές, σχολιαστές; Ή μήπως λίγο από όλα αυτά; Γιατί δεν τους βλέπουμε στα κανάλια και τι κάνουν τόσες ώρες κλεισμένοι στα γραφεία τους; «Η γελοιογραφία είναι μια επίπονη διαδικασία» λέει ένας άξιος εκπρόσωπός της, ο Στάθης Δ. Σταυρόπουλος ή αλλιώς «Ναυτίλος» της Ελευθεροτυπίας.
«Θα έλεγα πως τυχαία έγινα γελοιογράφος. Απλά όταν άρχισα να δημοσιεύω γελοιογραφίες, συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου αρέσει αυτό που κάνω, όταν ά
ρχισα να τη δουλεύω. Η γελοιογραφία με κέρδισε. Ολα όσα σου συμβαίνουν πρέπει να της τα θυσιάσεις. Ολα καταλήγουν να αποτυπωθούν σε μια γελοιογραφία. Εχουν και μια, πιστεύω, μοναδική σχέση με τους αναγνώστες, λόγω αυτής της αθωότητας. Δεν δουλεύεις τον άλλο. Το πολύ πολύ να κάνεις μια αποτυχημένη γελοιογραφία.»
Έχοντας δημοσιεύσει πολλά σκίτσα σε εφημερίδες και περιοδικά αλλά και εικονογραφώντας πλήθος βιβλίων και άλλων εντύπων, ο Στάθης Σταυρόπουλος δεν διακωμοδεί μόνο τα πολιτικά πρόσωπα αλλά και τους Έλληνες πολίτες. «Τους Έλληνες, εγώ ποτέ δεν τους χαρίστηκα. Η κριτική μου ως προς τους Έλληνες πολίτες ήταν εξίσου ισχυρή όσο και ως προς τους Έλληνες πολιτικούς τα χρόνια που είμαι σε αυτή τη δουλειά.»
Ο Στάθης ανήκει σε μια ξεχωριστή γενιά έντονα πολιτικοποιημένων γελοιογράφων. Τα σκίτσα του έχουν εξελιχθεί σε εξαιρετικά σχεδιαστικά κατασκευάσματα, πλούσια σε ιστορικές παραπομπές και υπονοούμενα. Η λεπτομέρεια των μορφών και η ακρίβειά του έχουν κάνει την πένα του να βρει την δική της «μανιέρα», γλιστρώντας επιδέξια ανάμεσα στη καρικατούρα και σε ένα πιο ελεύθερο σχέδιο. Ο λόγος του είναι καυστικός και πολιτικός, αποτελώντας καθημερινά σημείο αναφοράς για πολλούς... τσουρουφλισμένους «από τα κοινά» αναγνώστες του. Μια πολιτική γελοιογραφία εν τέλη που, ίσως, κάποιες φορές ισορροπεί περισσότερο στην «πολιτική» και λιγότερο στη «γελοιογραφία».
Χρήστος Πουλάκης ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου