"Αυτούς τους κύριους ξερόλες τους συναντάς καμιά φορά, ίσως και αρκετά συχνά, σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό στρώμα. Ξέρουν τα πάντα, όλη η ανήσυχη ορμή του μυαλού τους και οι ικανότητές τους στρέφονται ασυγκράτητα προς μια κατεύθυνση, φυσικά λόγω απουσίας πιο σημαντικών ζωτικών ενδιαφερόντων κι απόψεων, όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος στοχαστής. Με το «ξέρουν τα πάντα» πρέπει να εννοήσουμε, πάντως, έναν τομέα αρκετά περιορισμένο: Που υπηρετεί ο τάδε; Με ποιόν σχετίζεται, τι περιουσία έχει, που ήταν νομάρχης, ποιάν έχει παντρευτεί, πόσα πήρε για να την παντρευτεί, ποιος είναι ο δίδυμος αδελφός του, ποιος ο τρίδυμος, κλπ, και πάει λέγοντας. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ξερόλες κυκλοφορούν με τριμμένα μανίκια και παίρνουν δεκαεφτά ρούβλια μισθό το μήνα. Οι άνθρωποι των οποίων ξέρουν όλα τα μυστικά, φυσικά δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ποιο συμφέρον τους κινεί, ωστόσο, με τη γνώση ετούτη, που αντιστοιχεί σε ολόκληρη επιστήμη, πολλοί εξ αυτών, προς χαράν τους, πετυχαίνουν τον αυτοσεβασμό, ακόμη και την ύψιστη πνευματική ικανοποίηση. Κι ύστερα η επιστήμη αυτή είναι πολύ θελκτική. Έχω δει επιστήμονες, λογοτέχνες, ποιητές, πολιτικούς παράγοντες, να αναζητούν και να βρίσκουν στην επιστήμη αυτή ύψιστες απολαύσεις και στόχους, μέχρι και να κάνουν καριέρα αποκλειστικά και μόνον χάριν αυτής."
Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, "Ο Ηλίθιος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου